Hangimiz bir kez olsun kalem tutmadık ki; aşklarımız, anılarımız, hayallerimiz için ?
Hangimiz bir mısra dahi olsa yazmadık kalbimizdekileri bembeyaz sayfalara?..
Aşkı öğrendiğimiz de oldu şiirlerden, aşık olup şiirler yazdığımız da. Bir şiiri 10 gün ara vermeden okusak, her defasında bir başka harfin ardına saklanmış yeni anlamlar keşfetmedik mi? Belki de buydu her okuyuşta bizi heyecanlandıran. Bu tutkuydu bizi aşka hazırlayan. Aşk, şiirler var olduğu için bu denli masalsıydı kim bilir.
Her bir şiir farklı #tavsiyeler fısıldadı kalplerimize. Nazım, kalemi aldığında bir başka sarılıyorduk memleketimize, Süreya ise babacan yüzüydü ayrılıkların, Atilla fatihi değil miydi en temiz aşkların… Bir zenginlik ki en güzel böyle boğulabilirdi insan; kana kana, her kıtaya!
Belki liseden kalma rafa kaldırdığımız, belki de her gün yazarak sayfalarını azalttığımız şiir defterlerimiz hala vardır. Çocukça ya da duygusal, ne konuda olursa olsun tüm Meleklerimiz bir dönem şiir yazmıştır diye düşünüyoruz.
‘’Dünya Şiir Günü’’nde Meleklerimize şiirlerini bizlerle paylaşmalar için sabırsızlanıyoruz ve siz Tavsiye Meleklerimizden şiir #tavsiyesi bekliyoruz:)
